Denetleyici sistemler ne yapmamalı?
Her ne kadar denetleyici sistemler araştırmacılara zahmetli koşullar yüklese de bazı şeyleri bariz bir şekilde ya hiç yapamıyorlar ya da iyi yapamıyorlar. Birçok sistem planlanan çalışmanın gerçekten gerekli olduğuna dair yeteri kadar emin olmuyor. Mesela yeni bir çalışmaya başlamadan önce araştırmacılardan var olan bütün kanıtların incelendiğinin gösterilmesini koşul olarak ileri sürmüyor.
Ayrıca, araştırmayı denetlerken en çok çaba araştırmanın başında çalışmaya katılacak olanları kontrol ederken harcanıyor. Ama çalışma bir kez başladıktan sonra çalışmayı izlemek ve araştırmacıların çalışmanın sonunda hemen sonuçları yayınlamaları (ya da hatta hiç yayınlamamaları), ve bulgularının belirsizlikleri nasıl azalttığını belirtmelerini takip etmek açısından şaşırtıcı olarak çok az çaba var.
Bir tedavini etkinliği ile ilgili çalışmaya katılması istenen insanların, araştırmanın buna değeceğine ve katılımlarının yararlı olacağına güvenmeye ihtiyaçları vardır. Denetleyici sistemler her iki konuda da onları rahatlatmak için daha çok şey yapmalı ve hasta için önemli olan araştırma sorularına yönelen iyi bir araştırmanın önündeki gereksiz bariyerleri kaldırmalıdır. Tedavilerin değerlendirilmesinin herkesin işi olduğu giderek dahi iyi anlaşılıyor. Hasta ve halk araştırmanın planlanma ve yürütülmesinde yer alma şansına sahip oldukça denetlemedeki engellerin çözümü konusunda giderek yükselen bir ses olacağa benziyorlar.