Deneysel tedavilerle ilgili denetleyici sistemler doğru mu yapıyor?

Denetleme düzeyi güven verici olmakla beraber, son denetleyici kurallar yetersiz değerlendirilmiş tedavileri klinik pratikte hastalara uygulamak yerine üzerinde çalışmak isteyen kişileri zorluyor. Birçok ülkede kanunlar, uygulama kuralları vb. gibi sistemin karmaşıklığı zaman kaybettirici ve bunaltıcı bir halde. Araştırmacıların değişik yerlerden birçok onay almaları gerekebiliyor ve bazen sonunda çelişkili koşullarla karşılaşıyorlar.

Buna ek olarak bir bütün olarak ele alındığında bu kurallar ciddi olarak cesaret kırıcı olabiliyor ve herkes için sağlık hizmetlerini daha güvenli hale getirecek bilgi toplanmasını geciktirebiliyor. Örneğin mahremiyetle ilgili bilgi toplama kanunları ve uygulama kuralları iyi niyetle çıkarılmasına rağmen araştırmacılar için yan etkileri saptamaya yardım edebilecek tıbbi kayıtlardan bilgi toplamayı çok zor hale getiriyor. Klinik çalışmaları planlayan araştırmacılar için bir çalışma fikrinden ilk hastaya başlamak yıllar alabiliyor, hatta çalışmayı denetleyici gereksinimlerle ve koşullarla yavaşlayabiliyor. Fakat araştırmacılar bu sistemde çalışma yapmak için uğraşırken insanlar gereksiz yere acı çekiyor ve can kayıpları oluyor.

Pratikte bunun anlamı eğer tedaviler rutin klinik uygulama içinde verilirse, klinisyenler hasta izin verdiği sürece ispatlanmamış tedavileri hastalara verebilirler. Diğer yandan aynı tedavi ile ilgili başka bir çalışma yürütülürken hakkıyla inceleme yapmak uzamış denetleyici süreç içeriyor. Bu nedenle klinisyenler tedaviyi adil yöntemlerle değerlendirme hevesleri kırılıyor ve bunun yerine tedaviyle ilgili belirsizlikleri dile getireceklerine aynı tedaviyi uygulamaya devam ediyorlar. Araştırmalarla ilgili denetleyici kurallar, riskle ilgili kaygı nedeniyle ve çalışmaya katılacak potansiyel katılımcıları korumak için aşırı korumacı bir hale gelmiştir ve hastalar ve halkın çalışmalara katılımının arttığını dikkate almamaktadır.

Fakat cesaret verici bir nokta var. Araştırma kurallarını denetleyeler çalışmaların etik incelemesinde herkese aynı yaklaşımın gereksiz bir şekilde yük getirdiğini kabul etmeye başladılar. [1] Örneğin Birleşik Krallıkta ‘nisbi incelemeler’ ile ilgili prosedürler incelenerek çalışmalarda önemli etik sorun çıkarmadan basit ve hızlı değerlendirme işleminin güvenle kullanılıp kullanılmayacağı inceleniyor.

Print Friendly