Kalp krizi geçirmiş hastalarda kalp ritm bozukluklarını düzeltmeye yönelik ilaçlar

Dr Spock’ un önerisi mantıklı gelebilir ancak test edilmemiş bir teoriye dayanmaktaydı. Buna benzer başka örnekler bulmak hiç de zor değildir.

Kalp krizinden sonra bazı hastalarda kalp ritim bozuklukları – aritmiler- ortaya çıkabilir.  Aritmi gelişen kişilerde ölüm riski daha fazladır. Bu aritmileri baskılayacak ilaçlar olduğuna göre kullanımlarının kalp krizinden ölüm riskini azaltacağını düşünmek mantıklıdır.

Gerçekte ise bu ilaçlar tam tersi bir etki yaptı.  Bu ilaçlar klinik deneylerde test edilmişti, ancak bu testler sadece kalp ritim bozukluklarını azaltıp azaltmadıkları yönündeydi. 1983 yılında bu ilaçlarla ilgili araştırma sonuçları toplanıp sistematik olarak gözden geçirildiğinde ölüm oranını azalttıkları yönünde hiç bir veri bulunamadı. [2]

Gene de bu ilaçlar yaklaşık on yıl daha kullanıldı ve bazı hastaların ölümüne yol açtı. Kullanımlarının zirvede olduğu 1980’lerin sonlarında yapılan bir tahmine göre sadece ABD’de her yıl on binlerce prematüre ölüme yol açmışlardır.  Her yıl, Vietnam savaşındaki toplam kayıptan daha fazla ölüme neden olmaktaydılar. [3]

Daha sonraları, ilaçların ölümcül olduklarını gösteren bazı araştırma sonuçlarının ticari nedenlerle hiçbir zaman açıklanmadığı anlaşıldı, ilaçların ölümcül olduklarını gösteren bazı araştırma sonuçlarının ticari nedenlerle hiç bir zaman yayınlanmadığı ortaya çıktı. [4, Cowley et al 1993‘e bakınız]